วอนจัง ที่ จังวอน @ Bangkok Korean Town

พนักงานเสิร์ฟขอถ่ายรูปด้วยครับ ตามประสาคนหล่อลากดิน
กลับมาตามสัญญาตะลุยเมืองเกาหลีกลางกรุง เดินเข้ามาในดงร้านอาหารทั้งที ไม่กินก็กะไรอยู่ จัดไปครับ น้องสาวคนสวยเดินเลือกร้านอยู่นาน มีมากมายหลายร้าน ซึ่งเธอก็รู้จักทุกร้าน และแอบบอกเราอีกว่า แทบทั้งหมดเป็นเจ้าของเดียวกัน โอ้ มันช่างคล้ายกับเรื่อง เจ้าของแว่นบิวตี้ฟูล กับเจ้าของแว่นท๊อปเจริญ คือคนๆเดียวกัน แกล้งมาเปิดแข่งกันอย่างไงอย่างงั้น
เลือกไปเลือกมาได้ร้านชื่อ จังวอน แปลว่าอะไรไม่รู้ เข้าไปถึงเป็นร้านติดแอร์ปิ้งย่าง มีแขกอยู่มากกว่าครึ่ง ทั้งเกาหลีและฝรั่ง เราเลือกนั่งโต๊ะในสุด เวลาทำเปิ่นๆจะได้ไม่มีใครเห็น 
ดูเมนู ไอ่ชิบหาย แพงว่ะ อะไรไม่รู้เป็นชุดๆ สั่งไม่เป็น เรียกชื่อไม่ถูกสักอย่าง บอกน้องเอาเหล้ามากินละกัน ยังมาถามอีกว่าเอาเหล้าบ๊วย หรือโซจู โอ้ยย ไม่รู้เว้ย อะไรก็เอามา เมาๆจะได้กล้า สุดท้ายได้เหล้าบ๊วย รสชาติหวานๆ จิบดูคิดว่ากินเท่าไหร่คงไม่เมา
นี่แหละ ขวดละ 800 ครับ เทไม่ให้หกเลยแหละ

กินกับจอกแบบนี้ รสชาติเยี่ยม จำได้ถึงวันนี้

น้องเริ่มสั่งสอนว่าต้องทำตัวอย่างไร
จานมันเหมือนถาดเซรามิก ช้อนก็ยาวๆพิกล ไม่ถนัดสักอย่าง
อาหารที่สั่งไปคือ ชุดเนื้อย่างอะไรสักอย่าง และก็เนื้อกระทะอะไรสักอย่างอีกเหมือนกัน พร้อมทั้งข้าวยำ ว่าแล้วเขาก็ยกขบวนเครื่องเคียงมาวางจนเต็มโต๊ะไปหมด ถามดูว่าอาหารนี่ได้ครบแล้วใช่มั้ย เขาบอกยังไม่มาสักอย่าง ที่วางอยู่นี่คือ ของเคียงชุดเนื้อย่าง มีสิบกว่าถ้วย หมดแล้วขอเติมได้ไม่อั้น อ่ะ ดูหน้าตามันหน่อย
อาหารยังไม่มานะครับ ไอ้พวกนี้มาก่อน รสชาติเลี่ยนๆ

เข้าใจว่ามันคือผักดอง

กิมจิหัวไชเท้ามั้ง

ห่อแบบนี้ แล้วกิน

เป็นน้ำจิ้มที่ไม่เผ็ดเลย ปลายแถวมาก มันๆเค็มๆ

มาสามคนเอาซุปไปสามถ้วย

ผักนี้ของเนื้อย่าง

ยำหอยแครงครับ คนแฮงค์ได้แต่เบือนหน้าหนีให้ห่าง

ไอ้นี่เลย ข้าวยำ แม่งก็คลุกต่อหน้าเราเลยนะ จัดมาสวยๆตอนแรก สลายไปหมด

หน้าตาก่อนจะโดนยำเละ

ไม่มีกิมจิ ก็ไม่ใช่เกาหลีสินะ

ปลาแห้ง เหมือนบ้านเรา

ชุดเนื้อย่างครับ เป็นกระดูกซะเยอะนะ

อะไรไม่รู้ขาวๆ น่าจะหัวไชเท้าดอง

นางแบบจัดเต็ม คำโต

เตาปิ้งย่าง ที่ไม่ต้องปิ้งเอง

โนไอเดียตลอด ไม่รู้จิงๆ

เหมือนผักที่เอาไว้แต่งหมูน้ำตกบ้านเรา

ดองมันทุกอย่าง เทพเจ้าแห่งการดอง

ไม่รู้อะไรกันนักหนา ถ่ายรูปจนเหนื่อย

ยังไม่หมด มึงเจอนี่ หอมหัวใหญ่ใส่ซีอิ๊ว

จัดหนักนี่เลย แตงดอง

สุดท้ายมันก็ออกมาหน้าตาแบบนี้

ดีใจมากที่มีเจ้าสิ่งนี้

บรรยากาศร้าน

หน้าร้าน
ระหว่างการกิน ตั้งแต่เขายกมา เราไม่ต้องทำอะไร คีบกินอย่างเดียวเลย เขาจะมีพนักงานประจำโต๊ะ คอยปิ้งย่าง พลิกเนื้อ เติมน้ำ น้ำจิ้มให้เสร็จ เราคิดในใจแม่งสุดยอดบริการว่ะ พอเช็คบิลถึงรู้ว่า เขาบวก Service Charge  เพิ่มอีก 10% โถ ไอ่บ้านนอกเอ๊ยย ที่บ้านนอกไม่มีแบบนี้ล่ะสิ มิน่าเขาบริการดีจัง
กินทั้งหมดนั่นละ เหล้าก็หมดเพราะขวดเล็กมาก เช็คบิลมาเกือบสองพันบาท เอาบิลมาดู แพงค่าเหล้าแฮะขวดละตั้งแปดร้อย ถ้าตัดออกไปก็เหลือพันหนึ่งร้อยสำหรับอาหารทั้งหมด ก็ถือว่าโอเคนะ ได้ประสบการณ์แปลกใหม่ สนุกดี อาหารจะบอกยังไงดี มันเลี่ยนๆ ไม่เผ็ด ไม่แซ่บ มันดองๆ เค็มๆไปหมด มันทำให้ลังเลใจว่ายังอยากไปเที่ยวเกาหลีอยู่อีกมั้ย กลัวไปแล้วผอม กินอะไรไม่ลง รู้สึกจะถูกเคมีกับอาหารญี่ปุ่นมากกว่า
แต่ก็ไม่แน่นะ เพราะเราเพิ่งจะลองกินไปไม่กี่อย่าง ของอร่อยถูกปากมันต้องมีแน่ เราจะรอวันนั้นมาถึง สู้ต่อไปเจ้าเกาหลีน้อย ใครอยากไปลองรสชาติเกาหลีแท้ๆ ตามแผนที่ไปเลย

แผนที่ลายแทง
5 itong2go: February 2016 พนักงานเสิร์ฟขอถ่ายรูปด้วยครับ ตามประสาคนหล่อลากดิน กลับมาตามสัญญาตะลุยเมืองเกาหลีกลางกรุง เดินเข้ามาในดงร้านอาหารทั้งที ไม่กินก็กะไรอยู...

Gentleman Jack - เมื่อความซวยมาเยือน

วงโปรดครับ แต่เขาเล่นเพลงวัยรุ่นจังเลย ตามไม่ทัน
เรื่องไม่มีอะไรมาก คือ ผมเลิกงานแล้วแวะไปบ้านลูกน้องเพื่อเซ็นและตรวจดูเอกสารโครงการหมื่นล้านให้แน่ใจว่าเรียบร้อย เพื่อความชัวร์ก็เลยโทรหาคุณ Nightman ว่าอยู่ไหน ช่วยแวะมาดูเอกสารช่วยกันหน่อยและก็จะเอานามบัตรให้ด้วย แป๊ปนึงเขาก็มา มีเหล้าเหลืออยู่ไม่ถึงครึ่งขวด นั่งกินแป๊ปนึงคุยกันหมดโซดาไปสองขวด
 
ทุกอย่างดูดี เวลาประมาณสองทุ่มกว่ายังไม่สามทุ่มซึ่งถือว่าเช้ามาก สำหรับคุณ Nightman ชีวิตคนกลางคืนเพิ่งเริ่มต้น ก็ชักชวนบอกว่าไปนั่งดื่มกันอีกสักหน่อยมั้ย ไม่นานเพราะต้องรีบไปทำงานเหมือนกัน ให้เลือกสองที่คือ Chiq Bar and Riverside ร้านแรกผมไม่เคยไป และไม่อยากเสี่ยงเลยเลือกร้านหลัง อยากฟังเพลงร๊อคๆมั่งอะไรมั่ง ก็ขับรถแยกกันไปคนละคัน เวลากลับบ้านก็บ้านใครบ้านมัน
 
ผมมาถึงก่อน ไม่มีไรทำก็ซื้อเบียร์ขวดใหญ่มายืนกระดกกินไปได้ครึ่งขวด เฮียก็มาถึง สั่งนี่เลยตามรูป Gentleman Jack ผมเพิ่งรู้เป็นครั้งแรกว่ามีเหล้านี้ด้วย เพราะรู้จักแต่ Jack Daniel อันนี้มันประมาณว่าเป็นตัวท๊อปของแจ๊คว่างั้น ถ้าเปรียบกับแบล๊ค ก็เป็น Double Black 
 
เฮียเขาเซียนเรื่อง cocktail ก็สอนวิธีกินว่า แจ๊คกินกับโค้ก ใส่โซดานิดนึง มะนาวฝานโยนลงไป กินแบบเข้มๆ โอ้ รสชาติดีมาก มันหอม มันอารมณ์เหมือนเจอไวน์ที่ชอบยังไงยังงั้น มันไม่เหมือนกินเพียว และก็ไม่เหมือนกินผสม คือกินแล้วจำรสชาติได้ ติดใจครับ จิบไม่หยุดเลยคราวนี้ เฮียไนท์แมนก็ชวนฝรั่งโต๊ะข้างๆกินด้วย เฮียเขาเงินเดือนออก อารมณ์ประมาณอยากใช้เงิน
ลุง Nightman ไปชนแก้วกับโต๊ะสามสาว หาเรื่องคุยได้ไปทั่ว
นั่งคุยกัน ยิ่งคุยก็ยิ่งกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา ยิ่งคุยกันสนุก ผมเล่าว่าวันนี้หนัก เจอหลายเรื่อง เม้งแตกไปหลายดอก โทรกระหน่ำ ต้องจัดการเรื่องวุ่นๆให้เรียบร้อย และก็ไม่พลาดที่จะไปทำอาหารในตอนค่ำ พอเลิกงานแล้วมันตึงๆ คือปัญหามันหมดไปแล้ว แต่ความเครียดมันยังอยู่ กินเหล้าสักหน่อยน่าจะดี Line  บอกเมียว่าไม่นานเดี๋ยวกลับ เมียฝากซื้อผัดไทยวุ้นเส้น แบ๊ตมือถือจะหมด รีบเอาแบ๊ตสำรองมาเสียบชาร์จ ยัดใส่กระเป๋ากางเกงไว้มันจะร้อนๆขา
 
เฮียไนท์แมนรับฟัง และบอกว่าแกก็เยอะนะวันนี้ ประชุมนานมาก และไม่ได้เรื่อง ไม่ได้ข้อสรุปอะไร แกมีเงิน เงินเดือนออก แต่รู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ เออ แปลกดี คนจำนวนมากมักคิดว่าถ้ามีเงินแล้วจะมีความสุข จริงๆมันอาจไม่เป็นอย่างงั้น ความสุขมันควรมาทั้งตอนมีเงินน้อยและมีเงินมาก คือมันไม่ควรขึ้นอยู่กับเงิน 

คุยไปก็ยกกินไปสนุกครับ ลุกไปเยี่ยวเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเมา เวลากี่โมงแล้วก็ไม่รู้ แต่ยังไม่ดึกมาก คิดว่าจะกินแก้วสุดท้าย ถือแก้วเดินมาแถวบาร์หน้าเวที ยืนฟังเพลง ซึ่งก็เป็นวงเดิม แต่ทำไมความสนุกมันลดลง หรือเราแก่ขึ้น ไม่ค่อยมีคนเต้น คนเยอะนะแต่ไม่คึกคักแบบสมัยก่อน หันไปมองที่โต๊ะ (ผมนั่งข้างนอก) เฮียไม่อยู่ อ้าว มาอยู่หลังกูนี่หว่า แล้วสั่งเหล้ามาอีกขวดด้วย โอ้ ชิบหายละ ต้องชิ่งละ ชนแก้วกับแกและก็ขอตัวกลับละครับ
 
เหมือนกับเวลามันหายไป รู้สึกตัวอีกทีคือ มาถึงบ้านเรียบร้อย ออกจากรถไม่ได้ ไปทำอะไรมันก็ไม่รู้เปิดไม่ออก สัญญาณกันขโมยก็ดัง แต่ออกไม่ได้ เมาก็เมา หลับมันทั้งอย่างงั้น จนเจ๊มาเคาะกระจกเพราะรำคาญเสียง ลงรถมาโวยวายเจ๊อีกว่ามาเคาะทำไม เธอเลยยิ่งงอน คว้ากุญแจรถเข้าบ้านล๊อกบ้านเลย อะไรวะเนี่ย โดนขังอยู่นอกบ้าน หมาก็หายไปไหนไม่รู้ หมาแม่งทีงี้กลับทิ้งกัน เหมือนมันรู้นะว่าตอนนี้ควรอยู่ข้างใคร เอาไงดีวะเนี่ย กลับเข้าไปในรถก็ไม่ได้ กุญแจโดนเอาไปแล้ว ทุกอย่างดูเชื่องช้า งงๆเบลอๆ ยืนกดออดหน้าบ้านตัวเอง ขอความสงสาร โดนยุงกัด กดอยู่นาน สุดท้ายได้เข้าบ้าน ทิ้งตัวลงบนที่นอน หลับเป็นตาย
 
เช้ามาเมียไม่คุยด้วยเลย เธอไปส่งลูก ผมต้องรีบไปธนาคารตามนัด เสร็จแล้วไปทำอาหาร กลับบ้านมาประมาณสามโมงเหนื่อยมาก ร้อนแทบละลาย ในหัวยังมึนๆ ตอนเย็นมีงานอีกต้องไปงานเปิดตัวโครงการ เฮียไนท์แมนก็โทรมาบอกว่า โครงการต้องเสนอวันนี้แล้ว กะทันหันมาก ไม่รู้ยังไง หนีบลูกเมียไปด้วยกันหมดนี้แหละ กลับถึงบ้านประมาณสี่ทุ่ม เด็กๆสนุกได้ของเล่นได้หมวก
 
ภรรยาถามว่าคืนนั้นทำไมไม่รับโทรศัพท์ ผมบอก เฮ้ย ไม่มีโทรมานะ เครื่องไม่ได้ปิดเพราะจิ้มที่ชาร์จไว้ตลอด แต่ตอนเช้าผมมาดูมันแฮงค์คือ มันจะดับก็ไม่ดับ ติดก็ไม่ติด มันค้าง เมียบอกว่าโทรติดแต่ไม่รับ ทำไมไม่รับ เธอโทรหาไนท์แมนก็ติด แต่ไม่รับเหมือนกัน อยู่ที่ไหนทำไมไม่รับ หรือรับไม่ได้ เธอเลยโทรไปหาลูกน้องอีกคน ไอ้นี่ก็ไม่รับเหมือนกัน หือ พวกมึงสามคนเปิดโทรศัพท์ โทรติด แต่ไม่มีใครรับเลย พวกมึงอยู่ไหน เธอปรี๊ดแตก
 
ลูกน้องผมโทรกลับหาเจ๊ เจ๊ถามว่าทำไมไม่รับ มันบอกว่า "อาบน้ำ" อยู่ครับ นี่แหละความชิบหาย ตรงที่ลูกน้องผมก็พูดจริง มันอาบน้ำจริงๆ แต่เจ๊นี่สิคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว พวกมึงพากันไปลงอ่างแน่ๆ ยิ่งไปกับไนท์แมนขาเที่ยวกลางคืน โทรไปก็ไม่มีใครรับ มึงต้องตายๆๆๆ ทิ้งกูอยู่บ้านเงียบเหงา ผัดไทยวุ้นเส้นก็ไม่ได้กิน ผัวก็เมาเละเทะ นั่นแหละเป็นสาเหตุที่เอ็งต้องนอนออกบ้านให้ยุงเป็นเพื่อน ตื่นเช้ามายุงเต็มรถเลยอ่ะ เข็ดเลยงานนี้ ซ่าไม่ออกแล้ว
 
ว่าแล้วก็อยากจิบ Gentleman Jack อีกจัง
5 itong2go: February 2016 วงโปรดครับ แต่เขาเล่นเพลงวัยรุ่นจังเลย ตามไม่ทัน เรื่องไม่มีอะไรมาก คือ ผมเลิกงานแล้วแวะไปบ้านลูกน้องเพื่อเซ็นและตรวจดูเอกสารโครงการหมื่นล้า...

บ้านนอกเข้ากรุง ตะลุย Korean Town in Bangkok

ป้ายไทยเกาหลี
ไปเที่ยว กทม.มาครับ น้องที่สนิทกันอาสาพาไปเที่ยว Korean Town ด้วยว่าเธอกำลังบ้าเห่อเกาหลีอย่างหนัก หายใจเข้าออกเป็นเกาหลี (พิมพ์ยากนะเนี่ยกลัวผิดจัง) เธอจึงเชี่ยวชาญมาก หลังจากที่ก่อนหน้านี้ก็ได้คลั่งญี่ปุ่น และภูฏานไปแล้ว ถึงขั้นจะบินไปเยี่ยมเจ้าชายจิ๊กมี่เลยทีเดียว มาคราวนี้บ้าเหมือนเดิมมาดูกันว่ามันมีอะไรในที่แห่งนี้

ผมเริ่มต้นจากบ้านที่เซ็นทรัลปากเกร็ด ขับแจ๊ซน้อยคู่ใจเลียบคลองประปาไปเรื่อย เข้าไปรับน้องเขาที่หมู่บ้านไฮโซ แสนสิริ ผ่านยามสองสามชั้น เขาเห็นทะเบียนเราเชียงใหม่ก็ปล่อยเข้าโดยดีแบบว่าสงสารคนบ้านนอกเงอะงะ ถึงบ้านน้องเขารออยู่แล้ว เรายังไม่ไป บุกตะลุยห้องนอนสาวโสดดูว่ารกแค่ไหน น่าตกใจ สะอาดว่ะ ความจริงคือ แม่บ้านเพิ่งมาทำความสะอาดไปเมื่อเช้า กูว่าแล้ว ฮ่าๆๆ ผมโรคจิตชอบไปดูห้องนอนคน มันบอกอะไรได้เยอะดี

พากันออกมา ขับไปเรื่อยๆ เป้าหมายสถานีรถไฟใต้ดินบางซื่อ แถวๆบริษัทปูนใหญ่ มีที่จอดฟรีด้วยแหะ ดีจัง กลัวรถหายล๊อคอย่างดี ลงมาขึ้นรถไฟ ชอบบรรยากาศในสถานีรวมทั้งระหว่างทางเดิน มันทำให้นึกถึงตอนที่ไปญี่ปุ่น ไปสิงคโปร์ มันไม่เหมือนเมืองไทยเลย เมื่อไหร่เชียงใหม่จะมีแบบนี้บ้าง จะได้ไม่ต้องไปเมืองนอก

ว่าแล้วก็ไปหยอดเหรียญเอาบัตร บ้านนอกได้อีก ยืนดูนานแสนนาน กูลืมไปแล้วว่าทำยังไง อ้าว ตู้มันแดกแบงค์ได้เว้ยเฮ้ย โอ้ ไทยแลนด์ทำได้ มีเงินทอนออกมาอีก เข้.... ทันสมัยชิบหาย ชอบๆๆ ได้เหรียญพลาสติกมาแทนบัตร เอาไปทาบตรงทางกั้นมันก็เปิด เดินไปรอรถไฟ เป้าหมายเราสถานีสุขุมวิท (ถ้าจำไม่ผิดนะ)
ตามรูปนี้คือที่ๆเราจะไป
นั่งรถไฟนานพอสมควร ลงสถานีเดินขึ้นมา อ้าวแม่ง เป็นห้างเต็มเลย มองเห็นตึกสวยๆเยอะเลย ชอบดูตึกสวยๆ จำชื่อไม่ได้ มองเห็น Terminal 21 อันโด่งดัง บอกน้องพากะเหรี่ยงเข้าไปดูหน่อย แว๊บเข้าไป ห้างทำเลียนแบบสนามบิน มี Gate ต่างๆตกแต่งเป็นแต่ละประเทศ คนมาถ่ายรูปกันเยอะ ดูๆไปแล้วบ้านนอกกว่าเราก็มี เราก็พากันเดินทำหน้าคนเมืองเข้าไป โดยเฉพาะ ผบ.ทบ. เธอทำหน้าตาได้ไฮโซเป็นปกติอยู่แล้ว ขึ้นมาถึงข้างบนเป็นโรงหนัง กำลังมีรอบ Life of Pi ที่อยากดูพอดี แถมเป็นโรง SF เชียงใหม่ไม่มีนะครัฟ ต้องลอง จองสามที่ด่วน เดินไปจ่ายเงินอย่างเท่ ไอ่ชิบหาย 780 บาท เอ่มมมม น้องรับบัตรมั้ยครับ เงินสดพี่มีนิดเดียว ทำไมแพงอย่างงี้วะ ห่าเอ๊ย ไอ้พายกูไม่อยากดูมึงละ แต่ก็เก๊กไว้ แบบว่าเรามีเงิน ฮ่าๆๆ น้ำตาตกใน เดินออกมา ได้รอบหกโมงครึ่ง มีเวลาเหลือเกือบสองชั่วโมง ไปหาอะไรกินกัน
ไอติมเมล่อนเกาหลี หวานหอม อยากลองล่ะซี้ๆๆๆ
ออกจากห้าง ข้ามสะพานมาเข้าอีกห้างนึงเพื่อข้ามถนน ออกมาเดินข้างฟุตบาท ความรู้สึกของการเป็นนักท่องเที่ยวมันดีแบบนี้เอง ไม่เหมือนตอนที่เรามาอยู่อาศัยเลย อะไรๆมันก็ดูโอเค รถเข็นขายของข้างทางยังดูน่าสนใจไปหมด ผู้คนพูดจาแปลกหู สายตาเราเปลี่ยนไปจากเดิม ทั้งที่สิ่งรอบข้างมันก็เหมือนเดิม สวมแว่นแห่งความสุข มองอะไรมันก็เป็นสุข แปลกดีนะ

เดินมาถึงละ มันชื่อ Sukhumvit Plaza ลักษณะเหมือน Community mall มีสามชั้นได้ แต่ละชั้นจะมีร้านต่างๆ แทบทั้งหมดเป็นร้านเกาหลี ร้านอาหาร ซุปเปอร์มาเก็ต บริษัททัวร์ ตั๋วเครื่องบิน และที่ขาดไม่ได้ ร้านขายโสมเกาหลี แม่งมีจริงๆ

ร้านอาหารมีเยอะมากมายหลายร้าน มีทั้งแบบ modern , traditional หลายแบบหลายสไตล์ คนที่เดินกันไปมา ก็เกาหลีทั้งนั้น ตัวหนังสือก็เป็นเกาหลี ชื่อแต่ละร้านก็แปลกๆ จังวอนเงี้ย คีดิมดุ๊กเงี้ย กูงงเลย ดูรูปดีกว่า
ซ้าย ดูเร่ ขวา กาโบแร ขายอาหารเหมือนๆกัน

อ่านเองละกัน

ร้านนี้แหละที่เราไปกิน รีวิวแยกอีกตอนนะ
ทุกร้านมีเมนูตั้งบนแสตนด์ให้เราดูหน้าตาราคาก่อนตัดสินใจ

super market เกาหลี
ร้านอาหารทั้งนั้นเลย อะไรจะเยอะขนาดนี้ คาดว่าคนเกาหลีต้องชอบการกินมาก

บริเวณโถงจะมีที่ให้นั่งพัก นั่งย่อย ชิวดี กลางกรุง
สรุปว่า น่าตื่นเต้นดี เหมือนได้ไปเกาหลีย่อมๆ ผมเดินเข้าไปในร้านขายของที่บ้านๆ เหมือนตลาดสดของเขา สินค้าแปลกๆน้ำอะไรไม่รู้ กินจิเพียบเลย น่าสนใจที่สุดคือ เหล้าเกาหลี ซื้อใส่กระเป๋าไว้ขวดนึงกะเอามากินเชียงใหม่อวดเพื่อนๆ ดันลืมไว้บ้านพี่ชายอีก

คนเกาหลีหน้าจีนๆ สาวไม่ได้สวยเหมือนในหนังนะ หน้าตาธรรมดา สู้เมียเราไม่ได้สวยไม่ธรรมดา ใครสนใจลองแวะไปเที่ยวกันได้ สนุกดี เอาเงินไปเยอะหน่อยนะ ของเขาแพงๆทั้งนั้น ถ้าเดินเฉยๆก็ไม่ต้อง แต่คิดว่าควรลองกินอะไรดู จะได้รู้เหมือนว่ามาเยือนเกาหลีแล้วนะโว้ยยยย แผนที่ด้านล่างเลยพี่น้อง

5 itong2go: February 2016 ป้ายไทยเกาหลี ไปเที่ยว กทม.มาครับ น้องที่สนิทกันอาสาพาไปเที่ยว Korean Town ด้วยว่าเธอกำลังบ้าเห่อเกาหลีอย่างหนัก หายใจเข้าออกเป็นเกาหล...

หลังเลิกงานผู้ชายเชียงใหม่ เขาหายไปไหนกัน?

เรื่องนี้ชื่อเต็มๆคือ หลังเลิกงานผู้ชายเชียงใหม่ เขาหายไปไหนกัน? 7 พื้นที่เหมาะโดยเฉพาะผู้ชาย คลิ๊กตามลิงค์เข้าไปอ่านได้เลย เราเป็นคนเขียนสองเรื่องแรกเลยคัดมาแปะในบล็อกของเราเอง

1. ป้าแดงจิ๊นตุ๊บ - กินจนยุบก็ยังไม่เลิก

เนื้อย่างจิ๊นตุ๊บ เมนูเด็ดร้านป้าแดง
ลายแทงร้าน : แยกสันคะยอม ถ้ามาจากกาดสามแยกติดไฟแดงให้เลี้ยวขวา แล้วยูเทิร์นกลับมาร้านเป็นเพิงอยู่ซ้ายมือ
เวลาเปิด-ปิด: ตั้งแต่ช่วงเย็นหลังเลิกงานถึงห้าทุ่ม

จัดว่าเป็นตำนานของร้านนั่งดื่มหลังเลิกงานของหนุ่มน้อยใหญ่ชาวสันทรายก็ว่าได้ ด้วยประสบการณ์อันยาวนาน ป้าแดงได้พัฒนาสูตรอาหารเฉพาะตัวอันเป็นที่ชื่นชอบถูกปากนักดื่มยิ่งนัก เมนูเด็ดขึ้นชื่อของร้านเห็นจะไม่พ้น จิ๊นตุ๊บ (เนื้อทุบ) เป็นการเอาเนื้อมาย่างจนแห้งดี จากนั้นนำไปทุบบนเขียงด้วยค้อนเหล็กเสียงดังตุ๊บตั๊บ จากนั้นไม่นานเนื้อเหนียวๆก็จะกลายเป็นเนื้อทุบที่เคี้ยวง่ายสบายเหงือก เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มข่าสูตรเด็ดที่มีทั้งแบบแห้งและเปียก เข้ากันที่สุดในสามโลก จานเดียวไม่เคยพอ เมนูอื่นก็เด็ดขาดขึ้นชื่อไม่แพ้กัน ทั้งจิ๊นส้มหมกไข่ (แหนมหมกไข่ย่าง) แอ๊บอ่องออ (ห่อหมกสมองหมู) รวมไปถึงอาหารปิ้งย่างอื่นๆ ล้วนเป็นที่ชอบอกชอบใจของบรรดาชายฉกรรจ์เขาเลยทีเดียว
จิ๊นส้มหมกไข่ เด็ดโดนไม่แพ้เมนูอื่น
บรรยากาศร้านป้าแดงจิ๊นตุ๊บ และอุปกรณ์การทุบ
ร้านนี้ดังไปไกลถึงผู้ชายต่างประเทศ ป้าแดงตัวจริงกับ แอนดี้ pok pok 

- - - - - - - - - - - - - - - - - 

2. เก๊าบ่าต๋ากบ แก้มแดง - บอกเลยไม่แพงพี่ต้องมา

ซี่โครงย่าง แหนมย่าง ใครมาร้านนี้ต้องสั่ง
ลายแทงร้าน : แยกสันคะยอม ถ้ามาจากกาดสามแยกติดไฟแดงให้เลี้ยวขวา ร้านเป็นเพิงอยู่ซ้ายมือ สังเกตุจะมีต้นต๋ากบ (ตะขบ) อยู่หน้าร้าน จอดรถได้ทั้งสองฟากถนน
เวลาเปิด-ปิด: ตั้งแต่ช่วงเย็นหลังเลิกงานถึงสี่ทุ่มครึ่ง (สี่ทุ่มเช็คบิล)

อีกหนึ่งร้านยอดนิยมของชายฉกรรจ์หลังเลิกงาน ทำเลง่ายๆก็คือตรงข้ามกับร้านป้าแดงในข้อหนึ่ง ชื่อต้นต๋ากบมาจากภาษาเหนือแปลว่า ต้นตะขบ มีอยู่หนึ่งต้นถ้วนบริเวณหน้าร้าน ส่วนแก้มแดงคือชื่อเจ้าของร้าน ร้านนี้เปิดมามากกว่าสิบปีตั้งแต่สมัยยังไม่มีโฮมโปรมาตั้ง เริ่มจากร้านเล็กๆทำกันสองคน ตอนนี้ขยายเพิ่มโต๊ะเข้ามาอีกเพียบ พร้อมพนักงานอีกหลายคนที่ยินดีพร้อมให้บริการด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส ตรงหน้าร้านจะมีป้ายบอกวันหยุดแต่ละเดือนอย่างชัดเจน ขาประจำควรอ่านทุกครั้งจะได้ไม่พลาด

อาหารร้านต๋ากบมีพ่อครัวเพียงหนึ่งคน และบอกไว้ชัดเจนในเมนูว่าถ้าคนเยอะอาหารอาจต้องนอนานสักนิด อาหารยอดนิยมก็ได้แก่จำพวกปิ้งย่าง ซี่โครงย่างถือเป็นตัวเด็ด แหนมย่างกินพร้อมพริกกระเทียมจัดว่าโดน คอหมู คางหมูย่าง มีทั้งแบบกรุบกรอบและแบบนุ่มชุ่มลิ้น สนนราคาไม่แพงเลย จานละ 40-60 บาท ส่วนราคาเครื่องดื่มก็ตามมาตรฐานแถมโซดายังแช่เย็นอีกด้วยนะพวกเธอ
ร้านโปรดของบรรดาเหล่าชายหนุ่ม
เซ็ตอาหารและเครื่องดื่มยอดนิยมร้านเก๊าบ่าต๋ากบ
เหล่าพ่อครัวแม่ครัวขมักเขม้นปิ้งย่างมือเป็นระวิง
ส่วนเรื่องเต็มๆอีก 5 ร้านที่เหลือตามลิงค์นี้ไปเลยจ้า หลังเลิกงานผู้ชายเชียงใหม่ เขาหายไปไหนกัน? 7 พื้นที่เหมาะโดยเฉพาะผู้ชาย
5 itong2go: February 2016 เรื่องนี้ชื่อเต็มๆคือ  หลังเลิกงานผู้ชายเชียงใหม่ เขาหายไปไหนกัน? 7 พื้นที่เหมาะโดยเฉพาะผู้ชาย คลิ๊กตามลิงค์เข้าไปอ่านได้เลย เราเป็นคนเขีย...

Facebook Comments

Recommended Post

เฮียโก บรรยายให้น้องๆมช.ฟังเรื่องการเริ่มต้นธุรกิจทำ content ออนไลน์

 บรรยายผ่าน zoom ครับ ก็จะแห้งๆนิดนึงแต่ก็ได้เนื้อหาอีกแบบนึงอยู่นะ เปิดฟังเองอีกรอบนึงก็สนุกดี พูดตะกุกตะกักไปหน่อย