วอนจัง ที่ จังวอน @ Bangkok Korean Town

พนักงานเสิร์ฟขอถ่ายรูปด้วยครับ ตามประสาคนหล่อลากดิน
กลับมาตามสัญญาตะลุยเมืองเกาหลีกลางกรุง เดินเข้ามาในดงร้านอาหารทั้งที ไม่กินก็กะไรอยู่ จัดไปครับ น้องสาวคนสวยเดินเลือกร้านอยู่นาน มีมากมายหลายร้าน ซึ่งเธอก็รู้จักทุกร้าน และแอบบอกเราอีกว่า แทบทั้งหมดเป็นเจ้าของเดียวกัน โอ้ มันช่างคล้ายกับเรื่อง เจ้าของแว่นบิวตี้ฟูล กับเจ้าของแว่นท๊อปเจริญ คือคนๆเดียวกัน แกล้งมาเปิดแข่งกันอย่างไงอย่างงั้น
เลือกไปเลือกมาได้ร้านชื่อ จังวอน แปลว่าอะไรไม่รู้ เข้าไปถึงเป็นร้านติดแอร์ปิ้งย่าง มีแขกอยู่มากกว่าครึ่ง ทั้งเกาหลีและฝรั่ง เราเลือกนั่งโต๊ะในสุด เวลาทำเปิ่นๆจะได้ไม่มีใครเห็น 
ดูเมนู ไอ่ชิบหาย แพงว่ะ อะไรไม่รู้เป็นชุดๆ สั่งไม่เป็น เรียกชื่อไม่ถูกสักอย่าง บอกน้องเอาเหล้ามากินละกัน ยังมาถามอีกว่าเอาเหล้าบ๊วย หรือโซจู โอ้ยย ไม่รู้เว้ย อะไรก็เอามา เมาๆจะได้กล้า สุดท้ายได้เหล้าบ๊วย รสชาติหวานๆ จิบดูคิดว่ากินเท่าไหร่คงไม่เมา
นี่แหละ ขวดละ 800 ครับ เทไม่ให้หกเลยแหละ

กินกับจอกแบบนี้ รสชาติเยี่ยม จำได้ถึงวันนี้

น้องเริ่มสั่งสอนว่าต้องทำตัวอย่างไร
จานมันเหมือนถาดเซรามิก ช้อนก็ยาวๆพิกล ไม่ถนัดสักอย่าง
อาหารที่สั่งไปคือ ชุดเนื้อย่างอะไรสักอย่าง และก็เนื้อกระทะอะไรสักอย่างอีกเหมือนกัน พร้อมทั้งข้าวยำ ว่าแล้วเขาก็ยกขบวนเครื่องเคียงมาวางจนเต็มโต๊ะไปหมด ถามดูว่าอาหารนี่ได้ครบแล้วใช่มั้ย เขาบอกยังไม่มาสักอย่าง ที่วางอยู่นี่คือ ของเคียงชุดเนื้อย่าง มีสิบกว่าถ้วย หมดแล้วขอเติมได้ไม่อั้น อ่ะ ดูหน้าตามันหน่อย
อาหารยังไม่มานะครับ ไอ้พวกนี้มาก่อน รสชาติเลี่ยนๆ

เข้าใจว่ามันคือผักดอง

กิมจิหัวไชเท้ามั้ง

ห่อแบบนี้ แล้วกิน

เป็นน้ำจิ้มที่ไม่เผ็ดเลย ปลายแถวมาก มันๆเค็มๆ

มาสามคนเอาซุปไปสามถ้วย

ผักนี้ของเนื้อย่าง

ยำหอยแครงครับ คนแฮงค์ได้แต่เบือนหน้าหนีให้ห่าง

ไอ้นี่เลย ข้าวยำ แม่งก็คลุกต่อหน้าเราเลยนะ จัดมาสวยๆตอนแรก สลายไปหมด

หน้าตาก่อนจะโดนยำเละ

ไม่มีกิมจิ ก็ไม่ใช่เกาหลีสินะ

ปลาแห้ง เหมือนบ้านเรา

ชุดเนื้อย่างครับ เป็นกระดูกซะเยอะนะ

อะไรไม่รู้ขาวๆ น่าจะหัวไชเท้าดอง

นางแบบจัดเต็ม คำโต

เตาปิ้งย่าง ที่ไม่ต้องปิ้งเอง

โนไอเดียตลอด ไม่รู้จิงๆ

เหมือนผักที่เอาไว้แต่งหมูน้ำตกบ้านเรา

ดองมันทุกอย่าง เทพเจ้าแห่งการดอง

ไม่รู้อะไรกันนักหนา ถ่ายรูปจนเหนื่อย

ยังไม่หมด มึงเจอนี่ หอมหัวใหญ่ใส่ซีอิ๊ว

จัดหนักนี่เลย แตงดอง

สุดท้ายมันก็ออกมาหน้าตาแบบนี้

ดีใจมากที่มีเจ้าสิ่งนี้

บรรยากาศร้าน

หน้าร้าน
ระหว่างการกิน ตั้งแต่เขายกมา เราไม่ต้องทำอะไร คีบกินอย่างเดียวเลย เขาจะมีพนักงานประจำโต๊ะ คอยปิ้งย่าง พลิกเนื้อ เติมน้ำ น้ำจิ้มให้เสร็จ เราคิดในใจแม่งสุดยอดบริการว่ะ พอเช็คบิลถึงรู้ว่า เขาบวก Service Charge  เพิ่มอีก 10% โถ ไอ่บ้านนอกเอ๊ยย ที่บ้านนอกไม่มีแบบนี้ล่ะสิ มิน่าเขาบริการดีจัง
กินทั้งหมดนั่นละ เหล้าก็หมดเพราะขวดเล็กมาก เช็คบิลมาเกือบสองพันบาท เอาบิลมาดู แพงค่าเหล้าแฮะขวดละตั้งแปดร้อย ถ้าตัดออกไปก็เหลือพันหนึ่งร้อยสำหรับอาหารทั้งหมด ก็ถือว่าโอเคนะ ได้ประสบการณ์แปลกใหม่ สนุกดี อาหารจะบอกยังไงดี มันเลี่ยนๆ ไม่เผ็ด ไม่แซ่บ มันดองๆ เค็มๆไปหมด มันทำให้ลังเลใจว่ายังอยากไปเที่ยวเกาหลีอยู่อีกมั้ย กลัวไปแล้วผอม กินอะไรไม่ลง รู้สึกจะถูกเคมีกับอาหารญี่ปุ่นมากกว่า
แต่ก็ไม่แน่นะ เพราะเราเพิ่งจะลองกินไปไม่กี่อย่าง ของอร่อยถูกปากมันต้องมีแน่ เราจะรอวันนั้นมาถึง สู้ต่อไปเจ้าเกาหลีน้อย ใครอยากไปลองรสชาติเกาหลีแท้ๆ ตามแผนที่ไปเลย

แผนที่ลายแทง
5 itong2go: วอนจัง ที่ จังวอน @ Bangkok Korean Town พนักงานเสิร์ฟขอถ่ายรูปด้วยครับ ตามประสาคนหล่อลากดิน กลับมาตามสัญญาตะลุยเมืองเกาหลีกลางกรุง เดินเข้ามาในดงร้านอาหารทั้งที ไม่กินก็กะไรอยู...

Facebook Comments

Recommended Post

เฮียโก บรรยายให้น้องๆมช.ฟังเรื่องการเริ่มต้นธุรกิจทำ content ออนไลน์

 บรรยายผ่าน zoom ครับ ก็จะแห้งๆนิดนึงแต่ก็ได้เนื้อหาอีกแบบนึงอยู่นะ เปิดฟังเองอีกรอบนึงก็สนุกดี พูดตะกุกตะกักไปหน่อย